مقایسه اثر سافرانال و کروسین بر سطح سرمی آدیپونکتین، پروفایل لیپید و گلوکز در موش های صحرایی سالم و مبتلا به دیابت نوع یک

زمینه و هدف: دیابت از شایع­ترین بیماری­های غدد درون­ریز است که با اختلال در متابولیسم گلوکز و چربی­ها همراه است. آدیپونکتین پروتئین اختصاصی مترشحه از بافت چربی است که می­تواند بر روند پیشرفت دیابت موثر باشد. با توجه به اثرات محافظتی کروسین به­عنوان یک ضد التهاب و آنتی­اکسیدانی قوی، هدف از این مطالعه تعیین اثر کروسین بر سطح سرمی آدیپونکتین، پروفایل لیپید و گلوکز در مدل موش­های صحرایی دیابتی نوع یک می­باشد. مواد و روش­ها: در این مطالعه تجربی، 28 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار به 4 گروه­ مساوی تقسیم شدند. گروه­های شاهد، شاهد دیابتی و دو گروه­­ دیابتی تحت تیمار با کروسین (غلظت­های 50 و 100 میلی­گرم بر کیلوگرم). دیابت در گروه­های شاهد دیابتی و دیابتی تحت تیمار، با یک­بار تزریق داخل صفاقی آلوکسان القاء شد. کروسین به مدت 25 روز به­صورت داخل صفاقی به گروه­های دیابتی تحت تیمار تزریق شد. به حیوانات گروه­های شاهد و شاهد دیابتی محلول سالین تزریق شد. در پایان دوره تیمار، سطح سرمی آدیپونکتین، LDL، HDL، تری گلیسرید، کلسترول تام و گلوکز توسط روش الایزا اندازه­گیری شد. نتایج: در مقایسه با گروه شاهد دیابتی، سطح سرمی LDL، تری­گلیسرید، کلسترول تام و گلوکز در گروه­های دیابتی تیمار شده با غلظت­های 50 و 100 میلی­گرم بر کیلوگرم کروسین به­صورت وابسته به دوز کاهش، همچنین آدیپونکتین و HDL به طور معنی­داری افزایش یافت (05/0>p). نتیجه­گیری: تجویز کروسین به­صورت وابسته به دوز از طریق افزایش سطح سرمی آدیپونکتین و کاهش قند خون در تنظیم متابولیسم چربی­ها نقش دارد. کلمات کلیدی: دیابت، کروسین، آدیپونکتین، پروفایل لیپیدی، موش صحرایی